pineal PORTAL
Martes, 14 de mayo 2013
Nishida, filósofo Zen
El eminente filósofo japonés Nishida Kitaro (1870-1945), contribuyó al budismo Zen análago manera se aporte Jaques Maritain a favor de la filosofía católica. Construido dentro de su propia tradición mísitca y sobre la base de sus intuiciones espirituales tradicionales y la filosofía que habla tanto al hombre moderno - incluyendo el Oeste - permanece abierto y demandarán más alta sabiduría en Dios. El Dr. Daisetz Suzuki ha dicho con razón que es difícil de entender Nishida si no tiene algún conocimiento del Zen Por otra parte, ciertas nociones de fenomenalogia existencialistas pueden servir como preparación para comprender el único libro de Nishida hasta ahora traducido al Inglés -. Su primer trabajo - el estudio de Dios.
Como Merleau-Ponty, Nishida se ocupa de la estructura primaria de la conciencia y busca preservar la unidad que existe entre el consciente y el mundo exterior reflejada en ella. El punto de partida para Nishida es la '' experiencia pura '', '' la experiencia inmediata '' de la unidad indiferenciada, de hecho, es lo contrario del punto de partida de Descartes en su cogito.
Descartes encuentra su intuición básica refleja en la autoconciencia del sujeto individual de pensar, manteniendo, por así decirlo, y separado de otros objetos de conocimiento. El punto de partida del pensamiento reflejado, el sujeto toma los conceptos abstractos de sí mismos y de su ser como objetos - cogito ergo sum. Para Nishida (como, en otro contexto, por Maritain) lo que viene primero es la intuición '' unificar el uniade básica de sujeto y objeto en el ser - o una profunda percepción de la vida en su existencial concreta '' sobre la base de la conciencia ''. Esta unidad básica no es un concepto abstracto, sino que está siendo en sí - cargado el dinamismo del espíritu. En este sentido, podríamos adelantar que Nishida punto de partida es un '' cogito ergo sum '. Sin embargo, esto debe ser tomado como el tentador Zen grano de sal: '' Soy ', pero ¿quién es este "yo"? La realidad es funamental ni interna ni externa, ni objetiva, no subjetiva. Se anticipa a toda diferenciación y la contradicción. Zen llama '' vacío '' (Sunnyata). aprehensión madura del vacío primordial donde todas las cosas son un solo 'prajñá' o sabiduría.
Thomas Merton
Post Data
Daisetz Suzuki (1870) propuso que finalmente pasamos la actitud convencional hacia la "metafísica". En él se describe:
El método científico en el estudio de la realidad es ver un objeto desde un punto de vista objetivo. Por ejemplo, una flor en la mesa delante de nosotros, puede ser objeto de estudio científico. Los científicos que presente a todos los tipos de análisis: botánica, química, física, etc. - Y dicen que todo lo que encontró sobre la flor del punto de vista de sus respectivos ángulos de estudio; Dicen que el estudio flor era exhaustiva y que no hay nada más que decir al respecto, a menos que por casualidad por descubrir algo nuevo en el curso de muchos análisis.
Por lo tanto, la principal característica que distingue el enfoque científico es la descripción del objeto, se habla de ello, analizarlo desde diferentes ángulos. Pero la pregunta sigue siendo: "¿Eso es todo el objeto era, de hecho, ocupándose de esa red? ', Y yo diría que definitivamente no es así, porque el objeto que pensamos que hemos comprendido es nada más que la suma de sus abstracciones, y no el objeto usted mismo ...
El proceso científico mata el objeto, matándolo, y para diseccionar el cuerpo y unir las piezas de nuevo, tratando de reproducir el cuerpo vivo original, y este efecto es imposible.
BERENDT, Joachim-Ernst. Nada Brahma, la música y el universo de la conciencia. Editorial Cultrix. p. 244-5
Post Data
http://projetophronesis.com/category/filosofia-oriental/escola-de-kyoto/d-suzuki/
Nishida Kitaro - El fundador de la filosofía en Japón
Japón Nishida
Nishida Kitaro (1870-1945) nació en el comienzo de la era Meiji (1868-1912), cuando Japón abrió sus puertas a Occidente después de dos siglos y medio de aislamiento. En este momento, Japón estaba en una situación difícil causada por otros países debido a que Estados Unidos estaba en expansión al oeste de su continente, Francia e Inglaterra estaban expandiendo en Asia y África y sus vecinos más cercanos fueron China y Rusia, países de proporciones continentales, por lo que sólo había dos destinos para el pueblo japonés, se convierta en un peón del imperialismo europeo y americano o convertirse en un imperio asiático en su camino a través de una reconstrucción social masiva, política, económica y científica. Y como sabemos, la segunda opción fue tomada.
En el naciente siglo XX, no había vuelta atrás esta decisión. Para los japoneses habían derrotado a China (1894-1895) y Rusia (1904-1905) en dos guerras e hizo una gran oferta con Inglaterra. Se necesitaba el crecimiento de la sociedad industrial de Japón, ampliando cada vez más su influencia y poder en Asia y el Pacífico para las materias primas. Por lo tanto, el fortalecimiento de su poder imperialista y la participación en diferentes secuencias de acontecimientos daría lugar a la Segunda Guerra Mundial.
Se espera que los primeros intelectuales de la Meiji a ser posible el desarrollo del país, o modernizarlo sin cambiar el valor del sistema de cultivo como Sakuma Shosan (1811-1864) expresa en su famosa frase: "las técnicas occidentales, la moralidad oriental." Sin embargo, los estudios más profundizado en el pensamiento occidental, la mayoría de los estudiosos se mostraron escépticos sobre la cuestión de la moralidad y la religión no siguen los cambios socio-políticos y económicos.
El problema de Japón y la solución Nishida
En este momento de la historia de Japón, no hay una respuesta a la pregunta de qué hacer con la moral y la religión japonesa, algunos todavía pensaba como Sakuma Shosan, otros más a Japón para cristianizar, como en Occidente, el cristianismo y el la ciencia desarrolló tan íntimamente relacionados que ya estaban conectados. El hecho es que Japón ya no podría tener una cara de la ciencia y la tecnología y uno de los valores tradicionales japoneses, porque sufren de una esquizofrenia culturales, la "tierra del sol naciente" tenía que tener solamente una cara, pero no es una mera elección de ambos lados y la exclusión de la otra y, sí, una cara que abarcaría ambos lados, tanto a las ideas. Y esta cara se mostró por primera vez en "A Study of Good" (1911) por Nishida Kitaro.
En su libro, no se encontró enfrentado a un problema cultural, sino un problema fundamental para la filosofía, Japón no tendría que ser cristiano para desarrollar mejor, que sería un error de Western acerca del hecho y valor, respectivamente, cómo se ve su empirismo y su moral (la religión y el arte).
Nishida vio que esta separación entre hecho y valor, el empirismo y la moralidad ya había una gran diferencia entre el pensamiento japonés y occidental. Por lo tanto, era suficiente, como una solución, rodar de nuevo, pero para esto, Nishida utiliza la noción de "experiencia pura", se encuentra en los escritos de William James, a "articular el flujo de la experiencia común a través de la unidad que se encuentra bajo ambas compañías la experiencia y los valores "[1]. Básicamente, la ciencia y la moralidad comparten el mismo camino ( "voluntad") para la unidad, que Nishida llama "intuición intelectual".
Por lo tanto, el hecho de dilema / valor también se reunió con las ideas budistas Zen, ya que trae la unidad original de la experiencia de nuevo. En otras palabras, "A Study of Good" fue capaz de cumplir muchos que unen a tales extremos, con el tiempo se hizo popular entre los intelectuales japoneses, al igual que la filosofía japonesa algo y así nació la Escuela de Kioto.
[1] Kasulis Thomas en: Carter, Robert E. La nada más allá de Dios. Paragon casa. 1997. P. 13
Matheus Dulci a las 06:02
cuota
No hay comentarios:
Publicar un comentario
<
>
Página de inicio
Ver la versión para la web
Quien soy yo
Mi foto
Matheus Dulci
escritor pineal
Ver todo mi perfil
La tecnología de Blogger.
PINÉALE PORTAL
Mardi 14 mai 2013
Nishida, philosophe Zen
Le philosophe japonais éminent Nishida Kitaro (1870-1945), a contribué à le bouddhisme Zen análago façon va contribution Jaques Maritain en faveur de la philosophie catholique. Construit au sein de sa propre tradition mísitca et sur la base de leur philosophie de intuitions traditionnelles et spirituelles qui parle à la fois à l'homme moderne - y compris l'Occident - reste ouvert et exigeront la sagesse supérieure en Dieu. Dr. Daisetz Suzuki a dit à juste titre qu'il est difficile de comprendre Nishida si vous ne disposez pas d'une certaine connaissance de Zen D'autre part, certaines notions de fenomenalogia existentialistes peuvent servir de préparation à comprendre le seul livre de Nishida jusqu'à présent traduit en anglais -. Leur premier travail - L'étude de Dieu.
Comme Merleau-Ponty, Nishida est préoccupé par la structure primaire de la conscience et cherche à préserver l'unité existant entre le conscient et le monde extérieur reflète en elle. Le point de départ de Nishida est le '' expérience pure '', '' expérience immédiate '' de l'unité indifférenciée, en fait, est à l'opposé du point de Descartes de départ dans son cogito.
Descartes trouve son intuition fondamentale reflète dans la conscience de soi du sujet individuel en pensant, en gardant, pour ainsi dire, sortir et séparés des autres objets de la connaissance. Le point de la pensée réfléchie de départ, le sujet prend les concepts abstraits d'eux-mêmes et de leur être comme des objets - cogito ergo sum. Pour Nishida (comme, dans un autre contexte, par Maritain) ce qui vient en premier est l'intuition '' unifier la uniade base du sujet et de l'objet dans l'être - ou une perception profonde de la vie dans son béton existentielle '' sur la base de conscience ''. Cette unité de base est pas un concept abstrait, mais est lui-même - a chargé le dynamisme de l'esprit. En ce sens, nous pourrions avancer que Nishida point de départ est un '' cogito ergo sum ». Toutefois, cela devrait être considéré comme le tentateur Zen grain de sel: '' Je suis ', mais qui est ce «je»? La funamental réalité est ni interne ni externe, ni objective, non subjective. Anticipe toute différenciation et de la contradiction. Zen appelle '' vide '' (Sunnyata). l'appréhension d'âge mûr du vide primordial où toutes les choses sont un «Prajna» juste ou la sagesse.
THOMAS MERTON
Post Scriptum
Daisetz Suzuki (1870) a proposé que, finalement, nous avons adopté l'attitude conventionnelle vers la «métaphysique». Il décrit:
La méthode scientifique dans l'étude de la réalité est de voir un objet à partir d'un point de vue objectif. Par exemple, une fleur sur la table devant nous, peut faire l'objet d'une étude scientifique. Les scientifiques de se soumettre à toutes sortes d'analyses: la botanique, la chimie, la physique, etc. - Et ils disent tout trouvé sur la fleur du point de vue de leurs angles d'étude respectifs; Ils disent que l'étude de la fleur était exhaustive et qu'il n'y a plus rien à dire à ce sujet, à moins que par hasard découvrir quelque chose de nouveau dans le cadre de nombreuses analyses.
Par conséquent, la principale caractéristique qui distingue l'approche scientifique est la description de l'objet, vous en parler, analyser sous différents angles. Mais la question demeure: «Est-ce que tout l'objet était en fait saisi sur ce réseau? Et je dirais certainement pas, parce que l'objet nous pensons que nous avons saisi est rien de plus que la somme de ses abstractions, et non l'objet vous ...
Le processus scientifique tue l'objet, en le tuant, et de disséquer le corps et rejoindre à nouveau les pièces, en essayant de reproduire le corps vivant d'origine, et cet effet est impossible.
BERENDT, Joachim-Ernst. Nada Brahma, la musique et l'univers de la conscience. Editeur Cultrix. p. 244-5
Post Scriptum
http://projetophronesis.com/category/filosofia-oriental/escola-de-kyoto/d-suzuki/
Nishida Kitaro - Le fondateur de la philosophie au Japon
Japon Nishida
Nishida Kitaro (1870-1945) est né au début de l'ère Meiji (1868-1912), lorsque le Japon a ouvert ses portes à l'Occident après deux siècles et demi d'isolement. A cette époque, le Japon était dans une situation difficile causée par d'autres pays, parce que les États-Unis était en expansion à l'ouest de leur continent, la France et l'Angleterre étaient en expansion en Asie et en Afrique et ses voisins les plus proches étaient la Chine et la Russie, les pays de dimensions continentales, donc il n'y avait que deux destinations pour le peuple japonais, devenir un pion de l'impérialisme européen et américain ou devenir un empire asiatique à son chemin à travers une reconstruction sociale massive, politique, économique et scientifique. Et comme nous le savons, la deuxième option a été prise.
Au XXe siècle naissant, il n'y avait pas de retour en arrière de cette décision. Pour les Japonais avaient battu la Chine (1894-1895) et la Russie (1.904 à 1.905) dans deux guerres et fait beaucoup avec l'Angleterre. était nécessaire La croissance de la société industrielle du Japon, l'expansion de plus en plus leur influence et de pouvoir en Asie et dans le Pacifique pour les matières premières. Ainsi, le renforcement de sa puissance impérialiste et se livrer à diverses séquences d'événements déclencherait la Seconde Guerre mondiale.
Les premiers intellectuels du Meiji devait être possible de développer le pays, ou la moderniser sans changer la culture de votre valeur système comme Sakuma Shosan (1811 à 1864), exprimé dans sa célèbre phrase: «les techniques occidentales, la morale orientale." Mais les études plus approfondies sur la pensée occidentale, la plupart des chercheurs étaient sceptiques quant à la question de la morale et la religion ne suivent pas les changements socio-politiques et économiques.
Le problème du Japon et la solution Nishida
A ce moment de l'histoire du Japon, il n'y a pas de réponse à la question de ce qu'il faut faire avec la morale et de la religion japonaise, certains pensaient encore comme Sakuma Shosan, d'autres encore au Japon pour christianiser, comme en Occident, le christianisme et la science développée si étroitement qu'ils étaient déjà connectés. Le fait est que le Japon ne pouvait plus avoir un visage de la science et de la technologie et une pour les valeurs traditionnelles japonaises, parce que souffrir d'une schizophrénie culturelle, la «Terre du Soleil Levant" devait avoir seulement un visage, mais pas un simple choix de côtés et l'exclusion de l'autre et, oui, un visage qui engloberait les deux côtés, les deux idées. Et ce visage a été montré d'abord dans "A Study of Good" (1911) par Nishida Kitaro.
Dans son livre, il se trouva pas fait face à un problème culturel, mais un problème fondamental pour la philosophie, le Japon aurait pas à devenir chrétien à développer mieux, que ce serait une erreur de l'Ouest sur le fait et la valeur, respectivement, comment vous voyez son empirisme et sa morale (la religion et de l'art).
Nishida a vu que cette séparation entre les faits et la valeur, l'empirisme et la moralité était déjà une grande différence entre la pensée japonaise et occidentale. Ainsi, il suffisait, comme une solution, les rouler en arrière, mais pour cela, Nishida a utilisé la notion d ' «expérience pure», il a trouvé dans les écrits de William James, à "articuler le flux de l'expérience commune à travers l'unité qui est sous les deux sociétés l'expérience et les valeurs "[1]. Fondamentalement, la science et la morale partagent le même chemin ( «volonté») pour l'unité, qui Nishida appelle «l'intuition intellectuelle."
Ainsi, le dilemme fait / valeur a également rencontré les idées bouddhistes zen, car il apporte l'unité originelle de l'expérience de retour. En d'autres termes, «Une étude de Good" a pu rencontrer de nombreux qui unissent ces deux extrêmes, est finalement devenu populaire parmi les intellectuels japonais, comme l'a fait la philosophie quelque chose japonais et ainsi est né l'École de Kyoto.
[1] Kasulis Thomas dans: CARTER, Robert E. Le néant au-delà de Dieu. maison Paragon. 1997. P. 13
Matheus Dulci à 06h02
part
Aucun commentaire:
Poster un commentaire
<
>
maison
Voir la version pour le web
À propos de moi
ma photo
Matheus Dulci
écrivain pinéale
Afficher mon profil complet
Propulsé par Blogger.1q
PINEAL PORTAL
Tuesday, May 14, 2013
Nishida, Zen philosopher
The eminent Japanese philosopher Nishida Kitaro (1870-1945), contributed to Zen Buddhism análago way will contribution Jaques Maritain in favor of Catholic philosophy. Built within its own mísitca tradition and on the basis of their traditional and spiritual intuitions philosophy that speaks both to modern man - including the West - remains open and will demand higher wisdom in God. Dr. Daisetz Suzuki has rightly said that it is difficult to understand Nishida if you do not have some knowledge of Zen On the other hand, certain notions of existentialist fenomenalogia may serve as preparation to understand the only book of Nishida so far translated into English -. Their first work - The Study of God.
As Merleau-Ponty, Nishida is concerned with the primary structure of consciousness and seeks to preserve the existing unity between the conscious and the outside world reflected in it. The starting point for Nishida is the '' pure experience '', '' immediate experience '' of undifferentiated unity, in fact, is the opposite of the starting point of Descartes in his cogito.
Descartes finds his basic intuition reflected in the self-consciousness of the thinking individual subject, keeping, so to speak, out and separated from other objects of knowledge. The starting point of reflected thought, the subject takes the abstract concepts of themselves and of their being as objects - cogito ergo sum. For Nishida (as, in another context, for Maritain) what comes first is the intuition '' unifying the basic uniade of subject and object in being - or a deep perception of life in its concrete existential '' on the basis of conscious ''. This basic unit is not an abstract concept but is being itself - charged the dynamism of the spirit. In this sense, we could advance that Nishida starting point is a '' cogito ergo sum '. However, this should be taken as the tempter Zen grain of salt: '' I am ', but who is this' I'? The funamental reality is neither internal nor external, nor objective, not subjective. Anticipates all differentiation and contradiction. Zen calls it '' empty '' (Sunnyata). Mature apprehension of the primordial void where all things are a just 'prajna' or wisdom.
THOMAS MERTON
post Scriptum
Daisetz Suzuki (1870) proposed that finally we passed the conventional attitude toward "metaphysics." It describes:
The scientific method in the study of reality is to see an object from an objective point of view. For example, a flower on the table before us, can be object of scientific study. Scientists to submit to all kinds of analysis: botany, chemistry, physics, etc. - And they say everything found over the flower from the standpoint of their respective study angles; They say that the flower study was exhaustive and that there is nothing more to say about it, unless by chance be discovered something new in the course of many analyzes.
Therefore, the main feature that distinguishes the scientific approach is the description of the object, you talk about it, analyze it from various angles. But the question still remains: 'Is that the whole object was in fact seized on that network?' And I would say definitely not, because the object we think we have grasped is nothing more than the sum of its abstractions, and not the object yourself…
The scientific process kills the object, killing it, and to dissect the body and join the pieces again, trying to reproduce the original living body, and this effect is impossible.
BERENDT, Joachim-Ernst. Nada Brahma, the music and the universe of consciousness. Publisher Cultrix. p. 244-5
post Scriptum
http://projetophronesis.com/category/filosofia-oriental/escola-de-kyoto/d-suzuki/
Nishida Kitaro - The founder of philosophy in Japan
Japan Nishida
Nishida Kitaro (1870-1945) was born at the beginning of the Meiji Era (1868-1912), when Japan opened its doors to the West after two and a half centuries of isolation. At this time, Japan was in a difficult situation caused by other countries because the United States was expanding west of their continent, France and England were expanding in Asia and Africa and its nearest neighbors were China and Russia, countries of continental proportions, so there were only two destinations for the Japanese people, become a pawn of European and American imperialism or become an Asian empire to its way through a massive social reconstruction, political, economic and scientific. And as we know, the second option was taken.
In the nascent twentieth century, there was no turning back this decision. For the Japanese had defeated China (1894-1895) and Russia (1904-1905) in two wars and made a great deal with England. The growth of Japan's industrial society, increasingly expanding their influence and power in Asia and the Pacific for raw materials was needed. Thus, strengthened its imperialist power and engaging in various sequences of events would trigger World War II.
The first intellectuals of the Meiji was expected to be possible to develop the country, or modernize it without changing your system value culture as Sakuma Shosan (1811-1864) expressed in his famous phrase: "Western techniques, oriental morality." But the more deepened studies on Western thought, most scholars were skeptical about the question of morality and religion do not follow the socio-political and economic changes.
Japan's problem and the solution Nishida
At this time in Japanese history, there is no answer to the question of what to do with morality and Japanese religion, some still thought like Sakuma Shosan, still others to Japan to Christianize, as in the West, Christianity and science developed so closely that they were already connected. The fact is that Japan could no longer have a face of science and technology and one for the Japanese traditional values, because suffer from a cultural schizophrenia, the "Land of the Rising Sun" had to have only a face, but not a mere choice of sides and exclusion of the other and, yes, a face that would embrace both sides, to both ideas. And this face was first shown in "A Study of Good" (1911) by Nishida Kitaro.
In his book, he found himself not faced a cultural issue, but a fundamental problem for philosophy, Japan would not have to become a Christian to develop better, that it would be a Western error about the fact and value, respectively, how you see his empiricism and his morality (religion and art).
Nishida saw that this separation between fact and value, empiricism and morality was already a big difference between Japanese and Western thought. Thus, it was enough, as a solution, roll them back, but for this, Nishida used the notion of "pure experience," he found in the writings of William James, to "articulate the flow of common experience through the unit that is under both companies the experience and values "[1]. Basically, science and morality share the same path ( "will") for the unit, which Nishida calls "intellectual intuition."
Thus, the dilemma fact / value also met the Zen Buddhist ideas, as it brings the original unity of experience back. In other words, "A Study of Good" was able to meet many uniting such extremes, eventually became popular among Japanese intellectuals, as did the Japanese philosophy something and thus was born the Kyoto School.
[1] Kasulis Thomas in: CARTER, Robert E. The nothingness beyond god. Paragon house. 1997. P. 13
Matheus Dulci at 06:02
To share
No comment:
Post a comment
<
>
home page
View version for the web
Who am I
My picture
Matheus Dulci
writer pineal
View my complete profile
Powered by Blogg11
κωνοειδής PORTAL
Τρίτη, 14, Μαΐου 2013
Nishida, Zen φιλόσοφος
Το περίφημο ιαπωνικό φιλόσοφος Nishida Kitaro (1870-1945), συνέβαλαν στην Ζεν Βουδισμού análago τρόπο θα συνεισφορά Jaques Maritain υπέρ της Καθολικής φιλοσοφίας. Χτισμένο στο δικό mísitca παράδοση και βάσει των παραδοσιακών και πνευματικές διαισθήσεις τους φιλοσοφία που μιλά τόσο για τον σύγχρονο άνθρωπο - συμπεριλαμβανομένης και της Δύσης - παραμένει ανοικτό και θα απαιτήσουν υψηλότερο σοφία του Θεού. Ο Δρ Daisetz Suzuki έχει πολύ σωστά είπε ότι είναι δύσκολο να κατανοήσουμε Nishida, αν δεν έχετε κάποια γνώση του Ζεν Από την άλλη πλευρά, ορισμένες έννοιες του υπαρξιστής fenomenalogia μπορεί να χρησιμεύσει ως προετοιμασία για να κατανοήσουν το μόνο βιβλίο του Nishida μέχρι στιγμής μεταφράστηκε στα αγγλικά -. Τους Το πρώτο του έργο - η μελέτη του Θεού.
Όπως Merleau-Ponty, Nishida ασχολείται με την πρωτογενή δομή της συνείδησης και επιδιώκει να διατηρηθεί η υπάρχουσα ενότητα μεταξύ του συνειδητού και τον έξω κόσμο αντανακλάται σε αυτό. Το σημείο εκκίνησης για Nishida είναι η '' καθαρή εμπειρία '', '' άμεση εμπειρία '' της αδιαφοροποίητη ενότητα, στην πραγματικότητα, είναι το αντίθετο από το σημείο εκκίνησης του Descartes στο cogito του.
Descartes βρίσκει βασική διαίσθηση του αντικατοπτρίζεται στην αυτοσυνειδησία της σκέψης άτομο, κρατώντας, να το πω έτσι, και να διαχωρίζονται από άλλα αντικείμενα της γνώσης. Το σημείο εκκίνησης της αντανακλάται σκέψης, το θέμα παίρνει τις αφηρημένες έννοιες του εαυτού τους και της ύπαρξής τους ως αντικείμενα - cogito ergo ποσό. Για Nishida (όπως, σε άλλο πλαίσιο, για Maritain) τι έρχεται πρώτο είναι η διαίσθηση '' ενοποίηση της βασικής uniade του υποκειμένου και του αντικειμένου στην ύπαρξή - ή μια βαθιά αντίληψη της ζωής σε συγκεκριμένες υπαρξιακή της '' στη βάση της συνειδητής ''. Αυτή η βασική μονάδα δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά γίνεται το ίδιο - χρεώνεται το δυναμισμό του πνεύματος. Με αυτή την έννοια, θα μπορούσαμε εκ των προτέρων ότι Nishida σημείο εκκίνησης είναι ένα '' cogito ergo sum ». Ωστόσο, αυτό θα πρέπει να ληφθεί ως τον πειρασμό Zen σπυρί αλατιού: '' Είμαι ', αλλά ποιος είναι αυτό το «εγώ»; Η πραγματικότητα funamental δεν είναι ούτε εσωτερική ούτε η εξωτερική, ούτε αντικειμενική, όχι υποκειμενικά. Προβλέπει όλες τις διαφοροποίηση και την αντίφαση. Ζεν το αποκαλεί '' άδειο '' (Sunnyata). Ζευγάρι ανησυχία του αρχέγονου κενό, όπου όλα τα πράγματα είναι απλά «Πράτζνα» ή σοφία.
ΘΩΜΑΣ MERTON
μετά Scriptum
Daisetz Suzuki (1870) πρότεινε ότι τελικά περάσαμε το συμβατικό στάση απέναντι "μεταφυσική". Περιγράφει:
Η επιστημονική μέθοδος στη μελέτη της πραγματικότητας είναι να δούμε ένα αντικείμενο από αντικειμενική άποψη. Για παράδειγμα, ένα λουλούδι στο τραπέζι μπροστά μας, μπορεί να είναι αντικείμενο επιστημονικής μελέτης. Οι επιστήμονες να υποβάλουν όλα τα είδη της ανάλυσης: βοτανική, χημεία, φυσική, κ.α. - Και λένε ό, τι βρεθεί πάνω από το λουλούδι από τη σκοπιά των αντίστοιχων γωνιών μελέτη τους? Λένε ότι η μελέτη λουλούδι ήταν εξαντλητική και ότι δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο να πω γι 'αυτό, εκτός από την τύχη να ανακαλύψει κάτι νέο, κατά τη διάρκεια των πολλών αναλύσεων.
Ως εκ τούτου, το κύριο χαρακτηριστικό που διακρίνει την επιστημονική προσέγγιση είναι η περιγραφή του αντικειμένου, θα μιλήσουμε γι 'αυτό, να το αναλύσουμε από διάφορες οπτικές γωνίες. Αλλά το ερώτημα παραμένει: «Είναι ότι το όλο αντικείμενο ήταν στην πραγματικότητα κατασχέθηκαν σε αυτό το δίκτυο;» Και θα έλεγα σίγουρα όχι, επειδή το αντικείμενο νομίζουμε ότι έχουμε κατανοήσει είναι τίποτα περισσότερο από το άθροισμα των αντλήσεων της, και όχι το αντικείμενο τον εαυτό σας ...
Η επιστημονική διαδικασία σκοτώνει το αντικείμενο, σκοτώνοντας το, και να τεμαχίσει το σώμα και να ενταχθούν τα κομμάτια πάλι, προσπαθώντας να αναπαράγει την αρχική ζωντανό σώμα, και το αποτέλεσμα αυτό είναι αδύνατο.
Berendt, Joachim-Ernst. Nada Brahma, η μουσική και το σύμπαν της συνείδησης. Εκδότης Cultrix. σελ. 244 - 5
μετά Scriptum
http://projetophronesis.com/category/filosofia-oriental/escola-de-kyoto/d-suzuki/
Nishida Kitaro - Ο ιδρυτής της φιλοσοφίας στην Ιαπωνία
Ιαπωνία Nishida
Nishida Kitaro (1870-1945) γεννήθηκε στην αρχή της Meiji εποχή (1868-1912), όταν η Ιαπωνία άνοιξε τις πόρτες του στη Δύση μετά από δυόμισι αιώνες της απομόνωσης. Αυτή τη στιγμή, η Ιαπωνία ήταν σε μια δύσκολη κατάσταση που προκαλείται από άλλες χώρες, διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επεκτείνεται δυτικά της ηπείρου τους, τη Γαλλία και την Αγγλία επέκταση στην Ασία και την Αφρική και τους κοντινότερους γείτονές της ήταν η Κίνα και Ρωσία, χώρες της ηπειρωτικής αναλογίες, έτσι υπήρχαν μόνο δύο προορισμούς για τον ιαπωνικό λαό, να γίνει ένα πιόνι του ευρωπαϊκού και αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ή να γίνει μια ασιατική αυτοκρατορία σε δρόμο του μέσα από μια μαζική κοινωνική ανασυγκρότηση, την πολιτική, οικονομική και επιστημονική. Και όπως γνωρίζουμε, λήφθηκε η δεύτερη επιλογή.
Στην εν τη γενέσει του εικοστού αιώνα, δεν υπήρχε γυρισμός την απόφαση αυτή. Για τους Ιάπωνες είχαν ηττηθεί Κίνας (1894-1895) και τη Ρωσία (1904-1905) σε δύο πολέμους και έκανε μια μεγάλη συμφωνία με την Αγγλία. ήταν απαραίτητη η ανάπτυξη της βιομηχανικής κοινωνίας της Ιαπωνίας, διευρύνοντας όλο και περισσότερο την επιρροή και την εξουσία τους στην Ασία και τον Ειρηνικό για τις πρώτες ύλες. Έτσι, ενισχύεται ιμπεριαλιστική δύναμη και συμμετοχή σε διάφορες ακολουθίες των γεγονότων θα προκαλέσει Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι πρώτοι διανοούμενοι της Meiji αναμενόταν να είναι δυνατή η ανάπτυξη της χώρας, ή τον εκσυγχρονισμό χωρίς αλλαγή κουλτούρας αξία του συστήματός σας, όπως Sakuma Shosan (1811-1864) που εκφράζεται στην περίφημη φράση του: ". Δυτικές τεχνικές, ανατολίτικα ηθικής" Αλλά οι περισσότερες εμβάθυνε μελέτες για τη Δυτική σκέψη, οι περισσότεροι μελετητές ήταν επιφυλακτικοί σχετικά με το ζήτημα της ηθικής και της θρησκείας δεν ακολουθούν τις κοινωνικο-πολιτικές και οικονομικές αλλαγές.
πρόβλημα της Ιαπωνίας και το διάλυμα Nishida
Αυτή τη στιγμή στην ιαπωνική ιστορία, δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα του τι να κάνει με την ηθική και την ιαπωνική θρησκεία, ορισμένοι εξακολουθούν να θεωρούν, όπως Sakuma Shosan, άλλοι πάλι στην Ιαπωνία για να εκχριστιανίζω, όπως στη Δύση, ο χριστιανισμός και επιστήμη αναπτύχθηκε τόσο στενά ότι είχαν ήδη συνδεθεί. Το γεγονός είναι ότι η Ιαπωνία δεν θα μπορούσε πλέον να έχουν ένα πρόσωπο της επιστήμης και της τεχνολογίας και ένα για τις ιαπωνικές παραδοσιακές αξίες, επειδή πάσχουν από μια πολιτιστική σχιζοφρένεια, το "Land of the Rising Sun» έπρεπε να έχουν μόνο ένα πρόσωπο, αλλά δεν είναι μια απλή επιλογή των πλευρών και τον αποκλεισμό από το άλλο και, ναι, ένα πρόσωπο που θα αγκαλιάσει τις δύο πλευρές, και για τις δύο ιδέες. Και αυτό το πρόσωπο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο "Μια μελέτη της Καλής» (1911) από Nishida Kitaro.
Στο βιβλίο του, βρήκε τον εαυτό του δεν αντιμετώπισε ένα πολιτιστικό θέμα, αλλά ένα θεμελιώδες πρόβλημα για τη φιλοσοφία, η Ιαπωνία δεν θα πρέπει να γίνει Χριστιανός να αναπτυχθούν καλύτερα, ότι θα ήταν ένας δυτικός λάθους σχετικά με το γεγονός και την αξία, αντίστοιχα, πώς βλέπετε εμπειρισμό του και την ηθική του (θρησκεία και την τέχνη).
Nishida είδε ότι αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ γεγονός και αξία, εμπειρισμό και της ηθικής ήταν ήδη μια μεγάλη διαφορά μεταξύ της Ιαπωνίας και της δυτικής σκέψης. Έτσι, δεν ήταν αρκετό, ως λύση, ανοίγουμε τους πίσω, αλλά γι 'αυτό, Nishida χρησιμοποιείται η έννοια της «καθαρής εμπειρίας," βρήκε στα γραπτά του William James, να «αρθρώσουν τη ροή της κοινής πείρας μέσα από τη μονάδα που είναι υπό και οι δύο εταιρείες η εμπειρία και οι αξίες »[1]. Βασικά, η επιστήμη και η ηθική μοιράζονται την ίδια διαδρομή ( "θα") για τη μονάδα, η οποία Nishida αποκαλεί «πνευματική διαίσθηση."
Έτσι, το δίλημμα γεγονός / αξία συναντήθηκε επίσης με τις ιδέες του Ζεν βουδιστές, καθώς φέρνει την αρχική ενότητα της εμπειρίας πίσω. Με άλλα λόγια, «Μελέτη της Good" ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στις πολλές που ενώνει τέτοια άκρα, τελικά έγινε δημοφιλής μεταξύ των ιαπωνικών διανοούμενων, όπως έκανε και η ιαπωνική κάτι φιλοσοφία και έτσι γεννήθηκε η Σχολή του Κιότο.
[1] Kasulis Thomas σε: Carter, Robert E. Η ανυπαρξία πέρα από το Θεό. Paragon σπίτι. 1997. Π 13
Matheus Dulci σε 6:02
μερίδιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση ένα σχόλιο
<
>
σπίτι
Δείτε έκδοση για το web
σχετικά με μένα
φωτογραφία μου
Matheus Dulci
συγγραφέας κωνοειδής
Προβολή πλήρους προφίλ μου
Powered by Blogger.
PORTAL PINEAL
terça-feira, 14 de maio de 2013
Nishida, filósofo do Zen
O eminente filósofo japonês Kitaro Nishida (1870-1945), contribuiu para o Zen-budismo de maneira análago á contribuição de Jaques Maritain em favor da filosofia católica. Construiu, dentro de sua própria tradição mísitca e na base das suas intuições tradicionais e espirituais, filosofia que fala ao mesmo tempo ao homem moderno - inclusive o do Ocidente - e permanece aberta á mais elevada sabedoria que procura em Deus. O Dr. Daisetz Suzuki disse com razão que é difícil compreender Nishida se não se tem algum conhecimento do Zen. Por outro lado, certas noções de fenomenalogia existencialista poderão servir como preparação para compreender o único livro de Nishida até agora traduzido para o inglês - sua primeira obra - A Study of God.
Como Merleau-Ponty, Nishida se preocupa com a estrutura primária da consciência e procura preservar a unidade existente entre o consciente e o mundo externo nele refletido. O ponto de partida para Nishida é a ''experiência pura'', ''experiência imediata'' de unidade indiferenciada que, de fato, é o oposto do ponto de partida de Descartes em seu cogito.
Descartes acha sua intuição básica na autoconsciência refletida do sujeito individual pensante, mantendo-se, por assim dizer, fora e separada de outros objetos de conhecimento. Do ponto de partida do pensamento refletido, o sujeito toma os conceitos abstratos de si e de seu ser como objetos - cogito ergo sum. Para Nishida (como, noutro contexto, para Maritain) o que vem em primeiro lugar é a intuição ''unificante da uniade básica do sujeito e do objeto no ser - ou uma profunda apreensão da vida em sua existencialidade concreta ''na base do consciente''. Essa unidade básica não é um conceito abstrato mas é o próprio ser - carregado do dinamismo do espírito. Nesse sentido, poderíamos adiantar que o ponto de partida de Nishida é um ''sum ergo cogito''. Contudo, isso deve ser tomado como o tentador grão de sal do Zen: ''Eu sou'', mas quem é esse ''eu''? A realidade funamental não é nem interna nem externa, nem objetiva, nem subjetiva. Antecipa toda diferenciação e contradição. O Zen o denomina ''Vazio'' (Sunnyata). A madura apreensão do vazio primordial em que todas as coisas são uma só é ''prajna'' ou sabedoria.
THOMAS MERTON
Post Scriptum
Daisetz Suzuki (1870) propôs que passássemos finalmente da atitude convencional para a "metafísica". Ele descreve:
O método científico no estudo da realidade é ver um objeto do ponto de vista objetivo. Por exemplo: uma flor em cima da mesa à nossa frente, pode ser objeto de estudo científico. Os cientistas a submeterão a todo tipo de análises: botânica, química, física, etc. – e nos dirão tudo o que descobriram sobre a flor do ponto de vista de seus respectivos ângulos de estudo; dirão que o estudo da flor foi exaustivo e que nada mais há a dizer sobre ela, a não ser que, por acaso, seja descoberto algo novo no decorrer de muitas análises.
Portanto, a principal característica que distingue a abordagem científica é a descrição do objeto, é discorrer sobre ele, é analisá-lo sob vários ângulos. Mas ainda permanece a questão: ‘Será que o objeto todo foi de fato apreendido nessa rede?’ E eu diria decididamente que não, porque o objeto que pensamos ter apreendido nada mais é do que a soma de suas abstrações, e não o objeto em si mesmo…
O processo científico mata o objeto, assassina-o e, ao dissecar o cadáver e juntar as partes outra vez, tenta reproduzir o corpo vivo original, e esse efeito é impossível.
BERENDT, Joachim-Ernst. Nada Brahma, A música e o universo da consciência. Editora Cultrix. pp. 244-5
Post Scriptum
http://projetophronesis.com/category/filosofia-oriental/escola-de-kyoto/d-suzuki/
Nishida Kitaro – O fundador da filosofia no Japão
O Japão de Nishida
Nishida Kitaro (1870-1945) nasceu no começo da Era Meiji (1868-1912), quando o Japão abriu suas portas para o Ocidente depois de dois séculos e meio de isolamento. Neste momento, o Japão estava em uma situação difícil causada pelos outros países, pois os Estados Unidos estavam se expandindo a oeste de seu continente, a França e a Inglaterra estavam se expandindo na Ásia e na África e seus mais próximos vizinhos eram a China e a Rússia, países de proporções continentais, assim só havia dois destinos para o povo japonês: se tornar um peão do imperialismo europeu e americano ou se tornar um império asiático à sua forma, através de uma enorme reconstrução social, política, econômica e científica. E, como sabemos, a segunda opção foi a tomada.
Já no incipiente século XX, não havia mais volta desta decisão. Pois, os japoneses haviam derrotado a China (1894-1895) e a Rússia (1904-1905) em duas guerras e feito um grande pacto com a Inglaterra. Pelo crescimento da sociedade industrial do Japão, foi necessário cada vez mais expandir sua influência e poder pela Ásia e Pacífico por matérias-primas. Desta forma, reforçou seu poder imperialista e se envolvendo em várias seqüências de eventos iria desencadear na Segunda Guerra Mundial.
Os primeiros intelectuais da era Meiji esperavam ser possível desenvolver o país, ou seja, modernizá-lo sem mudar seu sistema de valor cultura, como Sakuma Shosan (1811-1864) expressava em sua famosa frase: "técnicas ocidentais, moral oriental". Mas, quanto mais se aprofundava os estudos sobre o pensamento ocidental, mais os estudiosos ficavam céticos quanto a questão de a moral e da religião não acompanharem as mudanças sócio-político-econômicas.
O problema do Japão e a solução de Nishida
Neste momento da história do Japão, não se há resposta para a questão de o que se fazer com a moral e a religião japonesa, uns pensavam ainda como Sakuma Shosan, outros ainda diziam para o Japão se cristianizar, pois, no Ocidente, cristianismo e ciência se desenvolveram tão intimamente que já estariam interligados. Fato é que o Japão não poderia mais ter uma face da ciência e tecnologia e outra para os valores tradicionais japoneses, pois sofreria de uma esquizofrenia cultural, a "Terra do Sol Nascente" precisava ter um rosto apenas, mas não uma mera escolha de lados e exclusão do outro e, sim, um rosto que abraçasse a ambos os lados, a ambas as idéias. E este rosto foi mostrado primeiramente em "A Study of Good" (1911) por Nishida Kitaro.
Em seu livro, se viu deparado não com um problema cultural, mas um problema fundamental para a filosofia, o Japão não teria que se tornar cristão para se desenvolver melhor, isto mesmo seria um erro ocidental em relação ao fato e o valor, respectivamente, a como vê seu empirismo e sua moralidade (religião e arte).
Nishida viu que esta separação entre fato e valor, empirismo e moralidade era já uma grande divergência entre o pensamento japonês e o ocidental. Assim, bastava, como solução, juntá-las de volta, mas, para isto, Nishida usou a noção de "experiência pura", que achou nos escritos de William James, para "articular a fluência da experiência comum através da unidade que está sob ambas as empresas da experiência e dos valores"[1]. No fundo, ciência e moralidade compartilham o mesmo caminho ("a vontade") para a unidade, o que Nishida chama de "intuição intelectual".
Desta maneira, o dilema fato/valor também satisfez às idéias do Zen budismo, pois traz a unidade original da experiência de volta. Ou seja, "A Study of Good" conseguiu satisfazer a muitos unindo tais extremos, acabou por se tornar popular entre os intelectuais japoneses, pois fez da filosofia algo japonês e, assim, nasceu a Escola de Kyoto.
[1]KASULIS, Thomas in: CARTER, Robert E. The nothingness beyond god. Paragon house. 1997. P. 13
Matheus Dulci às 06:02
Compartilhar
Nenhum comentário:
Postar um comentário
‹
›
Página inicial
Visualizar versão para a web
Quem sou eu
Minha foto
Matheus Dulci
escritor pineal
Visualizar meu perfil completo
Tecnologia do Blogger.
